Termin „krzyk” oznacza dwa zjawiska.

Po pierwsze, jest to zwykłe podniesienie głosu, takie, by mógł nas ktoś znajdujący się daleko od nas usłyszeć.

W ten sposób nie powinniśmy oczywiście4 krzyczeć w miejscach publicznych, a nawet w zgromadzeniach znajomych. Taki krzyk jest oznaką prostactwa.

Po drugie, jest to podniesienie głosu wyrażające negatywne emocje.

Tego nie robimy nigdy. Franciszek Starowieyski, wielki polski malarz, urodzony i wychowany w rodzinie ziemiańskiej napisał w swoich pamiętnikach, że mieszkając w dworze pierwsze kilkanaście lat swojego życia nigdy nie słyszał krzyczącej w ten sposób kobiety. Gdy przeniósł się do Krakowa i usłyszał pierwszy raz tak krzyczącą kobietę był przerażony i zniesmaczony. Stwierdził, że nie ma nic bardziej ohydnego niż kobieta krzycząca w złości.