Jest to rozmowa poważniejszą, dotyczącą spraw ogólnych, przede wszystkim kultury (przeczytane książki, sztuka. muzyka poważna, poezja, historia itp.). Jej podjęcie jest znakiem, że traktujemy drugiego poważnie i z szacunkiem jako osobę, człowieka myślącego, wykształconego, kulturalnego. W jej trakcie wykluczone jest wypytywanie o sprawy osobiste. Można niejako przy okazji udzielać wyrywkowych informacji o sobie. Nie można jednak wciąż mówić o sobie. Pamiętajmy też, że nie rozmawiamy o polityce, sprawach religijnych i tym podobne – o wszystkim tym, co mogłoby nas oddalić od siebie i spowodować kontrowersje, spór, brak zgody.

Niue podejmuje również żadnych tematów, której drugiej osoby nie interesują. O sporcie możemy wiec rozmawiać tylko z tymi osobami, co do których jesteśmy przekonani, że jest jakimś ich hobby.

W trakcie rozmowy towarzyskiej nie rozmawiamy te ż o zdrowiu. Ten temat może być dla drugiego niemiły.

Nie rozmawiamy również o innych osobach (chyba, że chcemy je, ale tylko mimochodem, pochwalić, wyrazić dla nich swój podziw) – nie podejmujemy żadnych tematów, które mogłyby być dla drugiego niezręczne lub powodować jakiś jego sprzeciw.

Pamiętajmy, aby podczas rozmowy nie gestykulować nadmiernie (człowiek o wysokiej kulturze jest w tej mierze bardzo powściągliwy), nie mówić za głośno, mówić wyraźnie i tylko literacką polszczyzną.

W rozmowie takiej nie powinniśmy dominować. Starajmy się, aby nasze wypowiedzi nie przekraczały 50% jej czasu.