Nie ma chyba nic bardziej wulgarnego, prostackiego i kompromitującego niż głośny śmiech w miejscu publicznym lub w towarzystwie, które nie jest stanowione przez grono najbliższych przyjaciół, którzy spotkali się nieoficjalnie.

Są oczywiście różne gatunki śmiechu. Niektórzy śmieją się w sposób szczególnie paskudny. Trzeba by nagrać swój śmiech i przesłuchać nagranie, dać je do przesłuchania innym i, ewentualnie, zrezygnować już na zawsze, niezależnie od okoliczności z głośnego wybuchania śmiechem.

Gdy jesteśmy w małym, zaprzyjaźnionym gronie w restauracji, kawiarni, teatrze lub na przyjęciu i ktoś opowiada coś niesłychanie zabawnego ściszmy nasz śmiech do takie poziomu, że można by go nazwać śmiechem-szeptem.