Uczniowie na ogół wiedzą jaką postawę należy przejąc rozmawiając z osobą starszą: nauczycielem. Rozmawiając ze starszą osobą w naszym wypadku jest to nauczyciel przyjmujemy postawę stojącą np. przy odpowiedzi ustnej. Niedawno powstała owa dziedzina w savoir nazywana mową ciała.

W książce S . Krajskiego pt. "Savoir vivre jako sztuka życia": czytamy „ Mowa ciała należy do niewerbalnych sygnałów, które wysyłamy świadomie lub nie . Wpływa ona na każdy aspekt  naszego kontaktu twarzą w twarz z innymi ludźmi. Podobnie jak komunikacjo bez słów, nasze niewerbalne sygnały mogą potwierdzić znaczenie używanych przez nas słów lub je osłabić.”

Czasem mogą pojawic się wątpliwości. Na przykład w czasia przerwy podchodzi do ucznia nauczyciel z zamiarem podjęcia  rozmowy na gruncie prywatnym. Uczeń nie zdązył jeszcze wyjść z klasy, jest zmęczony po trudnym dniu przed wystawianiem ocen semestralnych. Nauczyciel stoi uczeń siedzi, ale słucha uważnie nauczyciela  oraz podejmuje rozmowę. Czy ów uczeń zachował się wlaściwie ???

W kolejnej książce S. krajskiego czytamy : „ Główna zasada filozofii savoir- vivre'e, którą podpowiada wyznaczająca tę filozofię koncepcja człowieka, brzmi: bede zawszereprezentowal najwyższy  mozliwy poziom duchowy , intelektualny , moralny , estetyczny, kulturowy, obyczajowy.” Czy możemy powiedzieć że zachował się niewlaściwie?

Dopisek Stanisława Krajskiego dokonany w celu, aby nie było juz zadnych wątpliwości.

Oczywiiście, że tak. Osoba młodsza zawsze musi wstać, gdy odzywa się do niej osoba starsza.