Jeśli tyle się dziś pisze i mówi o estetyce naszego życia codziennego, dekoracji wnętrz mieszkaniowych, ładnym wyglądzie naszego stroju — to niemniej dbać musimy, aby nasze codzienne posiłki choćby najskromniejsze, podane były w sposób możliwie najestetyczniejszy! Dekoracja więc stołów. zastawy, podawanych potraw jest dziś zagadnieniem, budzącym zainteresowanie nie tylko wśród właścicieli wielkich restauracji, hoteli, pensjonatów całego świata, ale każdej pani domu, zastawiającej swój stół na kilka zaledwie osób.

Pięknie ozdobiony stół robi miłe wrażenie, działa przyciągająco i pobudza apetyt, lecz tylko wówczas, gdy dekoracja jest gustowna i należycie dostosowana do okoliczności.

Stół powinien mieć zawsze wygląd świąteczny, a obiad należy uważać jako codzienną, uroczystość. Do tego pomaga dekoracja stołów wywołując w uczestnikach nastrój świąteczny, radosny, odsuwający myśli od codziennych kłopotów.

Nowoczesna dekoracja stołu wymaga nieprzeładowania motywami dekoracyjnymi, dba o harmonię zarówno pod względem kolorystycznym, jak i pod względem doboru całości zastawy, umiejętnie dostosowuje de­koracje do potrzeb chwili i kategorii pensjonatu, czy hotelu oraz innych nadarzają­cych się okoliczności. Poza tym moda, jak w każdej innej dziedzinie, stawia i tu swoje wymagania. W ostatnich latach bywa również brany pod uwagę w sposobie dekoracji stołu pierwiastek regionalny (np. stół kaszubski, zakopiański, kujawski itd.), a czasem i styl z jakiejś epoki np. napoleońskiej, z czasów Ludwika Filipa i innych.

Podstawowym jednak warunkiem piękności stołu jest zharmonizowanie stylów wszystkich jego składowych części, a zatem bielizny, porcelany, srebra, szkła, kandelabrów, wazonów. Wszystko to ma być albo bezstylowe, albo w jakimś jednym, wyraźnym stylu.

W obecnych czasach rozporządzamy różnorodnością materiałów dekoracyjnych, zawsze jednak najważniejszą rolę odgrywają w tej dziedzinie kwiaty cięte i doniczkowe. Niekiedy jako motywów dekoracyjnych używa się artystycznie stylizowanych kwiatów ze szkła, masy perłowej lub muszli, które przy odpowiednim oświetleniu nabierają egzotycznego wyglądu. Przepiękne jest dzisiejsze szkło rżnięte w krysztale i podnosi wielce wygląd stołu, dodając mu blasku, przez zdolność załamywania promieni świetlnych. Powracają znowu także dekoracje świecznikowe (kandelabry) o różnych kształtach i kolorach, zawsze dostosowane do całości nakrycia.

Wielką wagę posiada też dobre oświetlenie stołu; dużym powodzeniem cieszą się serwetki i obrusy haftowane i koronkowe, wstążki, tafle szklane lub lustrzane o różnych kształtach, oraz różne artystyczne figurki zwierząt. Piękną ozdobą może być lustro z podłużnym otworem, na środku, posiadające pod spodem płaski rezerwuar na wodę. Lustro kładzie się na środku stołu, a w szparę wkłada się kwiaty, których korzonki czerpią wilgoć ze zbiornika. Kwiaty umiejętnie ułożone sprawiają wrażenie jakby wyrastały bezpośrednio z lustra.

O wartości artystycznej nie decyduje jednak wysokość kosztów wydanych na ten cel, lecz uzyskanie dobrego wrażenia przez pomysłowe skomponowanie dekoracji. Często bowiem małym kosztem, lecz dobrym smakiem osiągamy dodatnie rezultaty. Np. stół udekorowany dzikim winem lub słonecznikami może uzyskać przewagę nad pięknymi, pełnymi róż wazonami.

Przy dekoracji kwiatowej należy zaniechać wysokich i dużych kwiatów, by nie zasłaniały sobą osób siedzących naprzeciw, gdyż stół powinien łączyć a nie dzielić dekoracją, oraz, by nie psuły linii stołu zbytnią strzelistością. Kwiaty można też wpinać w niskie szklane miseczki, napełnione piaskiem i przykryte mchem. Nie powinno się jednak mieszać rozmaitych gatunków i kolorów kwiatów, ogrodowych, czy polnych, lecz napełniać wszystkie wazony jednolitymi kwiatami lub łączyć najwyżej dwie barwy kwiatów (umieszczając je na stołach w równych odstępach). Niektóre kwiaty zyskują w połączeniu z zielenią np. białe z powodu, braku kontrastu z bielą obrusa, barwne na połączeniu z innymi kwiatami. Łączyć można np. róże z niezapominajkami, albo róże i goździki. Efektownie dekorują stół maleńkie umieszczone w niskich wazonikach i stawiane przy każdym nakryciu, lecz również te same kwiaty w większym wazonie muszą zdobić środek stołu. Równie dobrym a tanim sposobem zdobniczym będzie porozmieszczanie na obrusie symetrycznie, czy też w pozornym nieładzie pojedynczych kwiatów, lub małych bukiecików. Do takiej dekoracji wybiera się kwiaty mniej delikatne, by przez czas przyjęcia nie zwiędły.

Dekoracja stołów nakrywanych w domu wiejskim lub w ogrodzie wygląda inaczej. Otoczenie wymaga tu skromniejszej zastawy, nie ma w tych warunkach miejsca na ozdobną bieliznę stołową, kryształy i porcelanę. Barwne naręcze świeżych kwiatów, kłosy zboża i trawy, chabry , koniczyna, słoneczniki, dalie, i t. p. znaleźć mogą zastosowanie zarówno na skromnych, jak i na wykwintnych przyjęciach.

W porze jesiennej pięknie wygląda stół obrany żółtymi i czerwonymi liśćmi, oraz winogronami lub innymi owocami w złotej lub purpurowej barwie.

Przy dekoracji stołu należy podkreślić charakter uroczystości; zastawa świąteczną, uwzględniającą obyczaj danego kraju, porę roku itp.

Na bankiety, obiady proszone i uczty weselne poleca się dekoracje kwiatową stołów ogrodnikowi lub fachowo przygoto­wanemu kelnerowi. Najodpowiedniejszą dekororacją stołu weselnego jest biało-zielona. Specjalnie pięknej dekoracji wymaga też stół wigilijny, wielkanocny i t.p.

M. Słomkówna, Dekoracja stołów, „Praktyczna Pani” nr 2 z 24 grudnia 1938 r., s. 19-20.