Słownik tkanin
Słownik tkanin
Adamaszek
tkanina żakardowa z jedwabiu naturalnego, sztucznego lub innych włókien, jednobarwna; używana na suknie, kostiumy, płaszcze.
Atłas
tkanina jedwabna, której prawa strona jest gładka i o silnym połysku, a lewa matowa.
Baja
t. b. pulchna, miękka tkanina o podwójnym wątku luźno skręconym; drapana obustronnie; stosowana głownie na podomki.
Barchan
t. b. o splocie skośnym, bielona, jednobarwna, kolorowo tkana, jednostronnie drapana, bardziej ścisła niż flanela, drapana po lewej stronie, w tzw. pice barchanowej na powierzchni tkaniny występują efekty splotowe; stosowana na ciepłe szlafroki, bluzki i sukienki.
Batyst
cienka, miękka, przejrzysta tkanina z przędzy bawełnianej, lnianej, wełnianej, z jedwabiu naturalnego lub sztucznego. Bardzo cienkie płótno białe, jednobarwne lub drukowane w małe kwiatki, używany na bieliznę damską, bluzki, sukienki i koszule.
Boucle
bukle; t. w. i wełnianopodobna o wątku z nitek ozdobnych Boucle, wskutek czego powierzchnia tkaniny jest pokryta pętelkami; używana na płaszcze damskie, sukienki itp.
Brokat
t. żakardowa przetykana przędzą metalową.
Bukle
patrz: boucle.
Bureta jedwabna
patrz surówka jedwabna.
Cajg
gruba t. z przędzy odpadkowej bawełnianej, kolorowo tkana w ciemnych kolorach, stosowana głównie na ubrania robocze.
Chiffon
szyfon; cienka tkanina z j. naturalnego, sztucznego lub syntetycznego albo b. o splocie płóciennym, gładko barwiona lub drukowana, stosowana na apaszki.
Clocque
mięsista t. j. podwójna o powierzchni silnie skrepowanej, jakby namarszczonej stosowana na suknie i garsonki.
Diagonal
t. w. lub b. o skośnym splocie, w wyraźne ukośne prążki.
Drelich
t. b. o splocie skośnym, niekiedy atłasowym, przeznaczona głównie na ubrania robocze, kombinezony.
Dywetyna
t. b. o splocie atłasowym, jej prawa strona prpomina zamsz; barwiona w różnych kolorach; stosowana na kurtki, wdzianka, kamizelki.
Etamina
markizeta; t. b. o splocie płóciennym, z prześwitami (lekko przejrzysta) w paski lub kratkę o splocie typu gaza.
Flanela
t. b. o splocie skośnym lub płóciennym, bielona, jednobarwna, kolorowo tkana lub drukowana, obustronnie drapana; używana na koszule, bluzki, bieliznę.
Flausz
t. b. z przędzy luźno skręconej o splocie skośnym, stosowana na płaszcze i kurtki zimowe.
Fresko
t. b. o splocie płóciennym, ziarnistej powierzchni i twardym chwycie, wykonana z przędzy mocno skręconej – muline, stosowana na kostiumy i ubrania męskie.
Fulard
najlżejsza chyba t. b. o splocie płóciennym z przędz pojedynczych tak dla osnowy, jak i wątków.
Gabardyna
t. o cienkich prążkach skośnych może być z b. lub z w. czesankowej. Jednobarwna, używana na letnie ubrania męskie, spodnie kostiumy, a z apreturą wodoodporną na płaszcze damskie i męskie.
Genuacord
t. b. należąca do grupy tzw. pluszy podłużnych. Charakteryzuje się prążkami wzdłuż osnowy; przeznaczona na marynarki, płaszcze, spodnie.
Georgette
żorżeta: lekka, rzadka t. b. o splocie płóciennym, jednobarwna lub drukowana, stosowana na strojne suknie i bluzki.
Gofra
inaczej zwana korą – t. b. o splocie prostym; gofrowana przez miejscowe jednobarwne nadrukowywanie roztworem ługu sodowego; stosowana na sukienki i koszule.
Greża
klasyczny rodzaj tkaniny z jedwabiu.
H/m chiffon
szyfon o wysokiej gęstości, wykorzystywany jako półprzezroczysty dodatek do innych tkanin, doskonały na zwiewne rękawy i inne wstawki do bluzek, sukienek i spódnic oraz do produkcji apaszek, plażowych pareo.
Kaszmir
cienka, miękka t. b. o splocie skośnym, drukowana we wzory tureckie i inne, stosowana na sukienki i szale, marynarki.
Krepy
mają powierzchnię nieregularną o splocie kombinowanym, trudnym do rozpoznania, o ziarnistym wyglądzie. Do ich wyrobu używa się głównie przędzy silnie skręconej. T. te mają nitki wątku silnie skręcone. Produkuje się t. b. krepowane ługiem sodowym. B. poddana temu procesowi kurczy się i uzyskuje wygląd krepy, który jednak zanika w wyniku prania i prasowania.
Kreton
t. b. o splocie płóciennym, opalana, bielona i usztywniana, przeważnie biała, stosowana na koszule męskie i sukienki.
„Kurza stopka”
wzór stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Manchester
odmiana genuacordu wyróżniająca się szczególnie grubymi prążkami.
Markizeta
patrz: etamina.
Mongole
tkanina z jedwabiu sztucznego o splocie płóciennym, stosowana na podszewki lekkich okryć.
Muline
przędza mocno skręcona.
Muślin
lekka i miękka t. j. wykonana w całości z bardzo cienkiej przędzy.
Nansuk
t. b. nieco grubsza i gęściejsza od batystu. Stosowana na bieliznę damską.
Organdyna
lekka, cienka i przezroczysta t. b. o splocie płóciennym, usztywniona, merceryzowana, o matowym połysku; można ją bielić, drukować lub gofrować.
Oxford
t. b. zazwyczaj o splocie jodełkowym, prążkowym lub pikowym, trwała, ale niezbyt delikatna.
Pepitka
wzór stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Perkal
t. b. o średniej grubości, która po zadrukowanou w paski lub małe wzory używana jest na koszule męskie.
Pika
t. b.; po jej prawej stronie występują wypukłe prążki lub inny wzór; zwykle w kolorze białym; tosowana na sukienki, garsonki, bluzki damskie.
Popelina
t. b. o splocie płóciennym, z cienkiej przędzy w osnowie i nieco grubszej w wątku, co powoduje powstanie prążków poprzecznych Może być biała lub w kolorach pastelowych, również w paski czy kratę; używana na koszule męskie, damskie bluzki, płaszcze letnie i wiatrówki.
Prince de Galles
wzór w dwukolorową kratę stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Raccord
dopasowanie wzorów – np. wzór tkaniny na rękawach i mankietach eleganckiej koszuli musi się idealnie zgadzać.
Rogóżka
t. b. o splocie panama, biała lub barwiona; stosowana na koszule męskie, garsonki, wdzianka.
Ryps
t. b. podobna do popeliny, ale grubsza o bardziej wyraźnych prążkach w kierunku wątku, używana na sukienki, garsonki, płaszcze letnie.
Satyna
t. b. lub j. o splocie satynowym, barwiona lub drukowana o trwałym połysku z prawej strony, a matowa z lewej; stosowana na sukienki, bluzki, podomki.
Splot pikowy
splot z nawarstwieniem osnowy, co daje efekt wypukłych motywów wzorów.
Szyfon
patrz. Chiffon
Tafta
gładka lub deseniowa – klasyczny rodzaj tkaniny z jedwabiu.
Texas
t. b., gruba, pierwotnie przeznaczona na stroje robocze, używana w odzieży weekendowej.
Welur
ciężka odmiana flauszu.
Zefir
cienka, gęsta t. b. o gładkiej powierzchni, często o efektach tkackich – prążki, krateczka itp., biała lub jednokolorowa, stosowana na koszule męskie i bluzki damskie.
Żorżeta
patrz: georgette.
Adamaszek
tkanina żakardowa z jedwabiu naturalnego, sztucznego lub innych włókien, jednobarwna; używana na suknie, kostiumy, płaszcze.
Atłas
tkanina jedwabna, której prawa strona jest gładka i o silnym połysku, a lewa matowa.
Baja
t. b. pulchna, miękka tkanina o podwójnym wątku luźno skręconym; drapana obustronnie; stosowana głownie na podomki.
Barchan
t. b. o splocie skośnym, bielona, jednobarwna, kolorowo tkana, jednostronnie drapana, bardziej ścisła niż flanela, drapana po lewej stronie, w tzw. pice barchanowej na powierzchni tkaniny występują efekty splotowe; stosowana na ciepłe szlafroki, bluzki i sukienki.
Batyst
cienka, miękka, przejrzysta tkanina z przędzy bawełnianej, lnianej, wełnianej, z jedwabiu naturalnego lub sztucznego. Bardzo cienkie płótno białe, jednobarwne lub drukowane w małe kwiatki, używany na bieliznę damską, bluzki, sukienki i koszule.
Boucle
bukle; t. w. i wełnianopodobna o wątku z nitek ozdobnych Boucle, wskutek czego powierzchnia tkaniny jest pokryta pętelkami; używana na płaszcze damskie, sukienki itp.
Brokat
t. żakardowa przetykana przędzą metalową.
Bukle
patrz: boucle.
Bureta jedwabna
patrz surówka jedwabna.
Cajg
gruba t. z przędzy odpadkowej bawełnianej, kolorowo tkana w ciemnych kolorach, stosowana głównie na ubrania robocze.
Chiffon
szyfon; cienka tkanina z j. naturalnego, sztucznego lub syntetycznego albo b. o splocie płóciennym, gładko barwiona lub drukowana, stosowana na apaszki.
Clocque
mięsista t. j. podwójna o powierzchni silnie skrepowanej, jakby namarszczonej stosowana na suknie i garsonki.
Diagonal
t. w. lub b. o skośnym splocie, w wyraźne ukośne prążki.
Drelich
t. b. o splocie skośnym, niekiedy atłasowym, przeznaczona głównie na ubrania robocze, kombinezony.
Dywetyna
t. b. o splocie atłasowym, jej prawa strona prpomina zamsz; barwiona w różnych kolorach; stosowana na kurtki, wdzianka, kamizelki.
Etamina
markizeta; t. b. o splocie płóciennym, z prześwitami (lekko przejrzysta) w paski lub kratkę o splocie typu gaza.
Flanela
t. b. o splocie skośnym lub płóciennym, bielona, jednobarwna, kolorowo tkana lub drukowana, obustronnie drapana; używana na koszule, bluzki, bieliznę.
Flausz
t. b. z przędzy luźno skręconej o splocie skośnym, stosowana na płaszcze i kurtki zimowe.
Fresko
t. b. o splocie płóciennym, ziarnistej powierzchni i twardym chwycie, wykonana z przędzy mocno skręconej – muline, stosowana na kostiumy i ubrania męskie.
Fulard
najlżejsza chyba t. b. o splocie płóciennym z przędz pojedynczych tak dla osnowy, jak i wątków.
Gabardyna
t. o cienkich prążkach skośnych może być z b. lub z w. czesankowej. Jednobarwna, używana na letnie ubrania męskie, spodnie kostiumy, a z apreturą wodoodporną na płaszcze damskie i męskie.
Genuacord
t. b. należąca do grupy tzw. pluszy podłużnych. Charakteryzuje się prążkami wzdłuż osnowy; przeznaczona na marynarki, płaszcze, spodnie.
Georgette
żorżeta: lekka, rzadka t. b. o splocie płóciennym, jednobarwna lub drukowana, stosowana na strojne suknie i bluzki.
Gofra
inaczej zwana korą – t. b. o splocie prostym; gofrowana przez miejscowe jednobarwne nadrukowywanie roztworem ługu sodowego; stosowana na sukienki i koszule.
Greża
klasyczny rodzaj tkaniny z jedwabiu.
H/m chiffon
szyfon o wysokiej gęstości, wykorzystywany jako półprzezroczysty dodatek do innych tkanin, doskonały na zwiewne rękawy i inne wstawki do bluzek, sukienek i spódnic oraz do produkcji apaszek, plażowych pareo.
Kaszmir
cienka, miękka t. b. o splocie skośnym, drukowana we wzory tureckie i inne, stosowana na sukienki i szale, marynarki.
Krepy
mają powierzchnię nieregularną o splocie kombinowanym, trudnym do rozpoznania, o ziarnistym wyglądzie. Do ich wyrobu używa się głównie przędzy silnie skręconej. T. te mają nitki wątku silnie skręcone. Produkuje się t. b. krepowane ługiem sodowym. B. poddana temu procesowi kurczy się i uzyskuje wygląd krepy, który jednak zanika w wyniku prania i prasowania.
Kreton
t. b. o splocie płóciennym, opalana, bielona i usztywniana, przeważnie biała, stosowana na koszule męskie i sukienki.
„Kurza stopka”
wzór stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Manchester
odmiana genuacordu wyróżniająca się szczególnie grubymi prążkami.
Markizeta
patrz: etamina.
Mongole
tkanina z jedwabiu sztucznego o splocie płóciennym, stosowana na podszewki lekkich okryć.
Muline
przędza mocno skręcona.
Muślin
lekka i miękka t. j. wykonana w całości z bardzo cienkiej przędzy.
Nansuk
t. b. nieco grubsza i gęściejsza od batystu. Stosowana na bieliznę damską.
Organdyna
lekka, cienka i przezroczysta t. b. o splocie płóciennym, usztywniona, merceryzowana, o matowym połysku; można ją bielić, drukować lub gofrować.
Oxford
t. b. zazwyczaj o splocie jodełkowym, prążkowym lub pikowym, trwała, ale niezbyt delikatna.
Pepitka
wzór stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Perkal
t. b. o średniej grubości, która po zadrukowanou w paski lub małe wzory używana jest na koszule męskie.
Pika
t. b.; po jej prawej stronie występują wypukłe prążki lub inny wzór; zwykle w kolorze białym; tosowana na sukienki, garsonki, bluzki damskie.
Popelina
t. b. o splocie płóciennym, z cienkiej przędzy w osnowie i nieco grubszej w wątku, co powoduje powstanie prążków poprzecznych Może być biała lub w kolorach pastelowych, również w paski czy kratę; używana na koszule męskie, damskie bluzki, płaszcze letnie i wiatrówki.
Prince de Galles
wzór w dwukolorową kratę stosowany głównie do tkanin wełnianych i wełnopodobnych.
Raccord
dopasowanie wzorów – np. wzór tkaniny na rękawach i mankietach eleganckiej koszuli musi się idealnie zgadzać.
Rogóżka
t. b. o splocie panama, biała lub barwiona; stosowana na koszule męskie, garsonki, wdzianka.
Ryps
t. b. podobna do popeliny, ale grubsza o bardziej wyraźnych prążkach w kierunku wątku, używana na sukienki, garsonki, płaszcze letnie.
Satyna
t. b. lub j. o splocie satynowym, barwiona lub drukowana o trwałym połysku z prawej strony, a matowa z lewej; stosowana na sukienki, bluzki, podomki.
Splot pikowy
splot z nawarstwieniem osnowy, co daje efekt wypukłych motywów wzorów.
Szyfon
patrz. Chiffon
Tafta
gładka lub deseniowa – klasyczny rodzaj tkaniny z jedwabiu.
Texas
t. b., gruba, pierwotnie przeznaczona na stroje robocze, używana w odzieży weekendowej.
Welur
ciężka odmiana flauszu.
Zefir
cienka, gęsta t. b. o gładkiej powierzchni, często o efektach tkackich – prążki, krateczka itp., biała lub jednokolorowa, stosowana na koszule męskie i bluzki damskie.
Żorżeta
patrz: georgette.